dobrowolny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌdɔbrɔˈvɔlnɨ], AS: [dobrovolny], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) wynikający z własnej woli, działający bez przymusu[1]
- (1.2) otwarty, publiczny[2]
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dobrowolny dobrowolna dobrowolne dobrowolni dobrowolne dopełniacz dobrowolnego dobrowolnej dobrowolnego dobrowolnych celownik dobrowolnemu dobrowolnej dobrowolnemu dobrowolnym biernik dobrowolnego dobrowolny dobrowolną dobrowolne dobrowolnych dobrowolne narzędnik dobrowolnym dobrowolną dobrowolnym dobrowolnymi miejscownik dobrowolnym dobrowolnej dobrowolnym dobrowolnych wołacz dobrowolny dobrowolna dobrowolne dobrowolni dobrowolne - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) dyskrecjonalny, nieobowiązkowy, ochotniczy
- antonimy:
- (1.1) konieczny, obowiązkowy, przymusowy
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dobrowolność ż
- przysł. dobrowolnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) vullnetar
- angielski: (1.1) voluntary
- arabski: (1.1) اختياري
- białoruski: (1.1) добраахвотны, дабравольны; (1.2) добраахвотны
- bułgarski: (1.1) доброволен
- chorwacki: (1.1) dobrovoljan, dragovoljan
- czeski: (1.1) dobrovolný
- duński: (1.1) frivillig
- esperanto: (1.1) propravola, spontanea
- estoński: (1.1) vabatahtlik
- fiński: (1.1) vapaaehtoinen
- francuski: (1.1) volontaire
- hiszpański: (1.1) voluntario, espontáneo
- jidysz: (1.1) פֿרײַוויליק
- kataloński: (1.1) voluntari
- litewski: (1.1) savanoriškas
- łotewski: (1.1) brīvprātīgs
- niderlandzki: (1.1) vrijwillig
- niemiecki: (1.1) gutwillig, freiwillig
- norweski (bokmål): (1.1) frivillig
- nowogrecki: (1.1) προαιρετικός, εθελοντικός
- paszto: (1.1) اختياري
- rosyjski: (1.1) добровольный
- rumuński: (1.1) voluntar
- sanskryt: (1.1) आभिप्रायिक
- serbski: (1.1) добровољан
- słowacki: (1.1) dobrovoľný
- słoweński: (1.1) prostovoljen
- szwedzki: (1.1) frivillig
- turecki: (1.1) gönüllü
- ukraiński: (1.1) добровільний; (1.2) добровільний
- węgierski: (1.1) önkéntes
- włoski: (1.1) volontario, spontaneo
- źródła:
- ↑ Hasło „dobrowolny” w: SJP.pl.
- ↑ Jolanta Maćkiewicz, Zbigniew Majchrowski, Stanisław Rosiek, Między tekstami 1. Początki. Średniowiecze (echa współczesne), wyd. III, wyd. słowo / obraz terytoria, Gdańsk 2004, s. 125.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.