ochotniczy (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌɔxɔtʲˈɲiʧ̑ɨ], AS: [oχotʹńičy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) właściwy ochotnikowi, dotyczący ochotnika, składający się z ochotników
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik ochotniczy ochotnicza ochotnicze ochotniczy ochotnicze dopełniacz ochotniczego ochotniczej ochotniczego ochotniczych celownik ochotniczemu ochotniczej ochotniczemu ochotniczym biernik ochotniczego ochotniczy ochotniczą ochotnicze ochotniczych ochotnicze narzędnik ochotniczym ochotniczą ochotniczym ochotniczymi miejscownik ochotniczym ochotniczej ochotniczym ochotniczych wołacz ochotniczy ochotnicza ochotnicze ochotniczy ochotnicze - przykłady:
- (1.1) Organizowano również ochotnicze pułki rezerwowe o numerach od 301 wzwyż oraz pułki ochotnicze Armii Ochotniczej o numerach od 201 wzwyż[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) ochotnicza straż pożarna
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) dobrowolny
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ochota ż, ochotnik m, ochotniczka ż
- przym. ochoczy, ochotny
- przysł. ochotniczo, ochoczo, ochotnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) voluntary
- białoruski: (1.1) добраахвотніцкі, дабравольніцкі
- rosyjski: (1.1) добровольческий
- źródła:
- ↑ Jerzy Przybylski, Marynarze w walce o niepodległość Polski (1918-1920), 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.