freiwillig (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [ˈfʀaɪ̯ˌvɪlɪç]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dobrowolny, ochotniczy

w funkcji przysłówka^[1]

(2.1) dobrowolnie, ochotniczo

odmiana:

(1-2)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der freiwillige ein freiwilliger freiwilliger	die freiwillige eine freiwillige freiwillige	das freiwillige ein freiwilliges freiwilliges	die freiwilligen freiwilligen freiwillige
Gen.	słaba mieszana mocna	des freiwilligen eines freiwilligen freiwilligen	der freiwilligen einer freiwilligen freiwilliger	des freiwilligen eines freiwilligen freiwilligen	der freiwilligen freiwilligen freiwilliger
Dat.	słaba mieszana mocna	dem freiwilligen einem freiwilligen freiwilligem	der freiwilligen einer freiwilligen freiwilliger	dem freiwilligen einem freiwilligen freiwilligem	den freiwilligen freiwilligen freiwilligen
Akk.	słaba mieszana mocna	den freiwilligen einen freiwilligen freiwilligen	die freiwillige eine freiwillige freiwillige	das freiwillige ein freiwilliges freiwilliges	die freiwilligen freiwilligen freiwillige

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Freiwilligkeit ż, Freiwilliger m, Freiwillige ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: