dobrostan (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) subiektywnie odczuwany stan zadowolenia ze swojego stanu fizycznego i psychicznego w połączeniu poczuciem bezpieczeństwa
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik dobrostan dopełniacz dobrostanu celownik dobrostanowi biernik dobrostan narzędnik dobrostanem miejscownik dobrostanie wołacz dobrostanie - przykłady:
- (1.1) Od zawsze jesteśmy za całkowitym zakazem hodowli norek ze względu na środowisko, zdrowie publiczne, a przede wszystkim dobrostan zwierząt.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. dobry + -o- + stan
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) well-being, wellbeing, welfare
- duński: (1.1) velfærd w/n
- norweski (bokmål): (1.1) velferd m/ż
- norweski (nynorsk): (1.1) velferd ż
- szwedzki: (1.1) välfärd w
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.