dioda (język polski)

dioda (1.1) półprzewodnikowa
wymowa:
IPA: [ˈdʲjɔda], AS: [dʹi ̯oda], zjawiska fonetyczne: zmięk.i  j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) elektron. element elektroniczny wykazujący różny opór w zależności od kierunku przepływu prądu; zob. też dioda w Wikipedii
(1.2) slang. przen. pryszcz[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Diody stanowią podstawowe elementy prostowników.
składnia:
kolokacje:
(1.1) dioda próżniowa / półprzewodnikowa / Shottky'ego / uniwersalna / prostownicza / impulsowa / pojemnościowa / tunelowa / elektroluminescencyjna / LED (elektroluminescencyjna, świecąca) / superluminescencyjna / SLD / Zenera / Gunna / mikrofalowa / krzemowa / germanowa / zabezpieczająca / stałoprądowa / PIN / ostrzowa / ładunkowa / wsteczna / laserowa / pozorna / lawinowafotodiodamontować / zamontować / wymontowywać / wymontować / przylutować / wylutować diodę • dioda przewodzi / działa / nie działa
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. diodówka ż
zdrobn. diodka ż
przym. diodowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) gr. δίς + ὁδός (dis + hodos) → dwa razy, podwójnie + droga[3]
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) diode
  • baskijski: (1.1) diodo
  • białoruski: (1.1) дыёд m
  • bułgarski: диод m
  • czeski: (1.1) dioda ż
  • duński: (1.1) diode w
  • esperanto: (1.1) diodo
  • fiński: (1.1) diodi
  • francuski: (1.1) diode ż
  • hebrajski: (1.1) דיודה (dioda) ż
  • hiszpański: (1.1) diodo m
  • islandzki: (1.1) díóða ż
  • japoński: (1.1) ダイオード
  • kataloński: (1.1) díode m
  • koreański: (1.1) 다이오드
  • łaciński: (1.1) diodus m
  • niderlandzki: (1.1) diode ż
  • niemiecki: (1.1) Diode ż
  • norweski (bokmål): (1.1) diode m
  • norweski (nynorsk): (1.1) diode m
  • nowogrecki: (1.1) δίοδος ż
  • rosyjski: (1.1) диод m
  • rumuński: (1.1) diodă
  • turecki: (1.1) diyot
  • ukraiński: (1.1) діод m
  • węgierski: (1.1) dióda
  • włoski: (1.1) diodo m
źródła:
  1. Hasło „dioda” w: Maciej Czeszewski, Słownik polszczyzny potocznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15665-7.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „diod, nie diód” w: Poradnia językowa PWN.
  3. Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 144.

dioda (język czeski)

dioda (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dioda
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. diodový
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.