wsteczny (język polski)

lusterko wsteczne (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈfstɛʧ̑nɨ], AS: [fstečny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z kierunkiem wstecz, do tyłu
(1.2) taki który hołduje temu, co nienowoczesne, przestarzałe i przeciwstawia się postępowi
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) lusterko wsteczne • bieg wsteczny • rozwój wsteczny • upodobnienie wsteczne
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wsteczność ż, uwstecznianie n, uwstecznienie n, wstecznik m, wstecznictwo n, wsteczniak m
czas. uwsteczniać ndk., uwstecznić dk.
przysł. wstecznie, wstecz
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.