wsteczność (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) odprzym. cecha tego, co jest wsteczne; cecha tych, którzy są wsteczni
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wsteczność wsteczności dopełniacz wsteczności wsteczności celownik wsteczności wstecznościom biernik wsteczność wsteczności narzędnik wstecznością wstecznościami miejscownik wsteczności wstecznościach wołacz wsteczności wsteczności - przykłady:
- składnia:
- (1.1) wsteczność + D.
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) cecha
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. wsteczny
- przysł. wstecznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. wsteczny + -ość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) ретроградност ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.