didaskalia (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌdʲidaˈskalʲja], AS: [dʹidaskalʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
- (1.1) wskazówki autora, tekst poboczny zawierający objaśnienia dotyczące sposobu wystawienia sztuki
- odmiana:
- (1.1) blp,
przypadek liczba mnoga mianownik didaskalia dopełniacz didaskaliów[1] celownik didaskaliom biernik didaskalia narzędnik didaskaliami miejscownik didaskaliach wołacz didaskalia - przykłady:
- (1.1) Początkujący lektor ośmieszył się czytaniem na głos również didaskaliów.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) gr. διδασκαλία[2] (didaskalía)
- uwagi:
- (1.1) zob. też didaskalia w Wikipedii
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) stage direction
- duński: (1.1) didaskalier lm
- francuski: (1.1) indication ż scénique
- hiszpański: (1.1) acotación ż, didascalia ż
- japoński: (1.1) ト書 (とがき)
- niemiecki: (1.1) Didaskalien lm
- nowogrecki: (1.1) διδασκαλία ż
- rosyjski: (1.1) (сценическая) ремарка ż
- słowacki: (1.1) didaskálie n lm
- źródła:
- ↑
Hasło „didaskalia” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Michał Głowiński, Teresa Kostkiewiczowa, Aleksandra Okopień-Sławińska, Janusz Sławiński, Podręczny słownik terminów literackich, wyd. Open, Warszawa 1999, s. 60.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.