demaskacja (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌdɛ̃maˈskaʦ̑ʲja], AS: [dẽmaskacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) ujawnienie prawdy o kimś lub o czymś nieuczciwym lub negatywnym
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik demaskacja demaskacje dopełniacz demaskacji demaskacji / przest. demaskacyj[1] celownik demaskacji demaskacjom biernik demaskację demaskacje narzędnik demaskacją demaskacjami miejscownik demaskacji demaskacjach wołacz demaskacjo demaskacje - przykłady:
- (1.1) Demaskacja mitów narodowych w dramacie Stanisława Wyspiańskiego.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. demaskowanie n, demaskator m, demaskatorka ż
- czas. demaskować
- przym. demaskacyjny, demaskatorski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. démasquer → (zdejmować maskę)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „demaskacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.