dekielek (język polski)

dekielek (1.2)
wymowa:
IPA: [dɛˈcɛlɛk], AS: [deḱelek], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od: dekiel
(1.2) fot. element zakładany na obiektyw, służący do zabezpieczenia szkła obiektywu przed brudem czy zarysowaniem
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Najczęściej gubionymi przez fotografów elementami dekielki i szybkozłączki.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) reg. śl. deklik
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dekiel m
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. dekiel + -ek < niem. Deckel < niem. decken
uwagi:
por. zaślepka
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: dekiel
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.