obiektyw (język polski)

obiektywy (1.1) fotograficzne
obiektyw (1.1) mikroskopu
wymowa:
IPA: [ɔˈbʲjɛktɨf], AS: [obʹi ̯ektyf], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.i  j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. fot. soczewka, układ optyczny lub magnetyczny, przenoszący obraz przedmiotu do dalszej części urządzenia
(1.2) autorstwo dzieła fotograficznego
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Obiektyw jest ważną częścią aparatu.
(1.2) Zdjęcia obiektywu Magdy zawsze udane.
składnia:
(1.2) (dzieło) obiektywu + D.
kolokacje:
(1.1) obiektyw fotograficzny / mikroskopu • obiektyw lustrzany • obiektyw stałoogniskowy / zmiennoogniskowy • obiektyw szerokokątny / standardowy / wąskokątny • teleobiektyw
synonimy:
(1.2) matryca
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. obiektywowy, obiektywny
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. objectif, niem. Objektiv[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.