dřěvo (język staroczeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) dendr. drzewo (wieloletnia roślina)^[1]

(1.2) przen. źródło, podstawa, fundament^[1]

(1.3) pień, kłoda (drzewo bez gałęzi)^[1]

(1.4) bot. drewno (tkanka roślinna)^[1]

(1.5) (na ogół lm) drewno (materiał)^[1]

(1.6) drewno, w szczególności deska (obrobiony kawałek drewna)^[1]

(1.7) drewniany przedmiot^[1]

(1.8) wojsk. kopia (rodzaj białej broni)^[1]

odmiana:

(1.1-8)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba podwójna	liczba mnoga
mianownik	dřěvo	dřěvě	drva
dopełniacz	dřěva	dřěvú	drev
celownik	dřěvu	dřěvoma	drvóm
biernik	dřěvo	dřěvě	drva
wołacz	dřěvo	dřěvě	drva
miejscownik	dřěvě, dřěvu	dřěvú	drviech
narzędnik	dřěvem	dřěvoma	drvy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) strom

(1.3) kláda

(1.4) dřěvie, les

(1.5) dřěvie

(1.6) dřěvie, poleno, přěklad

(1.7) dřěvie

(1.8) dřěvie, dřěvce, kopie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Dřěvčici m lm, Dřěvici m lm, Dřěvičici m lm, Dřěvicě ż, Dřěvíč m, dřěvce n, dřěvěnec m, dřěvěnka ż, dřěvíce n, dřěvíčko n, dřěvie n, dřěvo nicie n

przym. dřěvčičský, dřěvěný

związki frazeologiczne:

etymologia:

źródłosłów dla czes. dřevo

odziedziczone z prasł. *dȇrvo, z prabałtosł. *dérwa, z praindoeur. *derwóm; formy lm pochodzą z prasł. *drъ̏vo (lm *drъvà)

por. pol. drzewo, st.słc. drevo, scs. дрѣво (drěvo)

por. litew. dervà, ang. tar, bret. derv

dla lm por. dial. czes. drvo, pol. drwo, chorw. drvo

uwagi:

źródła: