czyszczacz (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. element wentylacji lub klimatyzacji, który oczyszcza powietrze

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) rzad. ktoś, kto wykonuje czyszczenie, usuwanie nieczystości
(2.2) rzad. ktoś, kto wykonuje czyszczenie, kastrowanie zwierząt
odmiana:
(1.1)
(2.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.1) czyściciel
(2.2) kastrator
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(2.2) miśkarz m
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. czystość ż, czyściciel m, czyścicielka ż, oczyszczanie n, czyszczenie n, wyczyszczenie n, wyczystka ż, oczyszczacz m, oczyszczenie n, czyścioch m, czyścioszek m, czyścioszka ż, czyścik m, czystka ż, czyściec m, czyściocha ż
czas. oczyszczać ndk., oczyścić dk., czyścić ndk., wyczyścić dk.
przym. czysty, czystościowy, czyśćcowy
przysł. czysto
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.