wentylacja (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) techn. wymiana powietrza w pomieszczeniach lub maszynach
- (1.2) techn. system urządzeń do odświeżania powietrza
- (1.3) fizj. przepływ powietrza przez płuca
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wentylacja wentylacje dopełniacz wentylacji wentylacji / wentylacyj[1] celownik wentylacji wentylacjom biernik wentylację wentylacje narzędnik wentylacją wentylacjami miejscownik wentylacji wentylacjach wołacz wentylacjo wentylacje - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.3) hipowentylacja • hiperwentylacja
- synonimy:
- (1.1) cyrkulacja powietrza, wietrzenie
- (1.3) wentylacja płuc / płucna
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wentyl mrz, wentylator mrz, wentylowanie n
- czas. wentylować ndk.
- przym. wentylacyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. ventilatio
- uwagi:
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) ventilim m
- angielski: (1.1) ventilation
- bułgarski: (1.1) вентилация ż; (1.2) вентилация ż
- łaciński: (1.1) ventilatio ż; (1.3) ventilatio ż
- niemiecki: (1.1) Ventilation ż
- źródła:
- ↑ Hasło „wentylacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.