czortopchajka (język polski)
czortopchajka (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˌʧ̑ɔrtɔpˈxajka], AS: [čortopχai ̯ka], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) reg. środ. slang. stary, zniszczony samochód
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik czortopchajka czortopchajki dopełniacz czortopchajki czortopchajek celownik czortopchajce czortopchajkom biernik czortopchajkę czortopchajki narzędnik czortopchajką czortopchajkami miejscownik czortopchajce czortopchajkach wołacz czortopchajko czortopchajki - przykłady:
- (1.1) Jego samochód to wielka klekocząca czortopchajka.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) dezel, fajans, grat, gruchot, klamot, klekot, obdrapaniec, próchno, przeżytek, relikt, rupieć, rzęch, skansen, starocie, staroć, szmelc, śmieć, wrak, zabytek, złom
- antonimy:
- (1.1) fura, gablota, limuzyna
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- rosyjski: (1.1) тарантас m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.