klamot (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈklãmɔt], AS: [klãmot], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pot. niepotrzebny, stary przedmiot

(1.2) reg. (Poznań) kamień, głaz^[1]

(1.3) reg. (Poznań) coś ciężkiego^[1]

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	klamot	klamoty
dopełniacz	klamota	klamotów
celownik	klamotowi	klamotom
biernik	klamot	klamoty
narzędnik	klamotem	klamotami
miejscownik	klamocie	klamotach
wołacz	klamocie	klamoty

przykłady:

(1.1) Czym prędzej wyjąłem z kartonu wszystkie klamoty i papiery.^[2]

(1.2) Piotr wszedł na duży klamot i zaczął krzyczeć do tłumu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) drobiazg

(1.2) kamlot, zob. też kamień

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. klamoty nmos, klamocik mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-3) niem. Klamotte^[1] → zbędne kamienie lub cegły

uwagi:

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kamień

• hiszpański: (1.1) cachivache m, trasto m

źródła: