gruchot (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) silny odgłos uderzających o siebie lub o coś albo rozpadających się przedmiotów; mocny huk
- (1.2) pot. lekcew. zniszczony, zużyty, stary przedmiot, np. pojazd
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) pogard. niedołężny, schorowany, stary człowiek
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) łoskot
- (1.2) grat, rupieć
- (2.1) staruch
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. gruchotanie n
- czas. gruchotać ndk.
- przym. gruchotliwy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) rattle; (1.2) rattletrap, jalopy
- hiszpański: (1.1) estrépito m; (1.2) trasto m
- niemiecki: (1.1) Gepolter n; (1.2) Klapperkiste ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.