szmelc (język polski)

wymowa:

IPA: [ʃmɛlʦ̑], AS: [šmelc] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pot. złom, odpady, śmieci metalowe

(1.2) pot. przedmiot niewiele wart, zniszczony, niepotrzebny

(1.3) daw. przedmiot błyszczący, pokryty złotem

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.3) błyskotka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szmelcarnia ż, szmelcarz m, szmelcerz m, szmelcowanie n

czas. szmelcować

ims. szmelcowany

przym. szmelcowany

związki frazeologiczne:

iść na szmelc • wyrzucić na szmelc

etymologia:

(1.3) niem. Schmelz → stop^[1]

(1.1-2) od (1.3)

pierwotne, pozytywne znaczenie wyrazu, uległo deprecjacji

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: