cytacja (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ʦ̑ɨˈtaʦ̑ʲja], AS: [cytacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) przest. dosłowne przytoczenie w mowie lub tekście cudzych słów[1][2]
- (1.2) przest. pozew, wezwanie do stawienia się przed władzą sądową lub administracyjną[1][2]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cytacja cytacje dopełniacz cytacji cytacji / przest. cytacyj[3] celownik cytacji cytacjom biernik cytację cytacje narzędnik cytacją cytacjami miejscownik cytacji cytacjach wołacz cytacjo cytacje - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) cytat, cytata[1]
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cytat m, cytacik m, cytata ż, cytowanie n, zacytowanie n
- czas. cytować ndk., zacytować dk.
- przym. cytacyjny, cytatowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) śr.łac. citatio[1], niem. Zitat; łac. cito = wołać, wzywać
- (1.2) łac. citata = powołana, wezwana[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- 1 2 3 4 5
Hasła cytacja i cytata w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, Warszawa 1900–1927, s. 365. - 1 2 Hasło „cytacja” w: Wielki słownik wyrazów obcych, praca zbiorowa, pod red. Mirosława Bańki, PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-14455-5, s. 233.
- ↑ Hasło „cytacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.