coniugium (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) związek
- (1.2) małżeństwo
- (1.3) stan małżeński
- odmiana:
- (1.1-3) (deklinacja II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik coniugium coniugia dopełniacz coniugiī coniugiōrum celownik coniugiō coniugiīs biernik coniugium coniugia ablatyw coniugiō coniugiīs wołacz coniugium coniugia - przykłady:
- (1.2) Amphion in coniugium Niobam Tantali et Diones filiam accepit, ex qua procreavit liberos septem totidemque filias. → Amfion zawarł małżeństwo z Niobe, córką Tantala i Dione, z którą spłodził siedmiu synów i tyleż córek.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. coniunctio ż, coniunx m/ż
- przym. coniugalis, coniunctus
- czas. coniugo, coniungo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zob. coniugium sine prole est quasi dies sine sole
- źródła:
- ↑ Hyginus Mythographus, Genealogiarum liber - Fabulae, la.wikisource.org
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.