coniugo (język łaciński)

wymowa:
​
znaczenia:

czasownik

(1.1) łączyć, spajać[1]
(1.2) brać ślub, poślubiać
(1.3) zawierać przyjaźń[2]
odmiana:
(1.1-3) coniugō, coniugāre, coniugāvi, coniugātum (koniugacja I)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. coniunctio ż, coniugium n, coniunx m/ż
przym. coniugalis, coniunctus
czas. coniungo
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. con + iugo
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Hasło „coniugo” w: Jerzy Mańkowski, Praktyczny słownik łacińsko-polski, Prószyński i S-ka, Warszawa 2008, ISBN 9788374698696.
  2. ↑ Hasło „coniugo” w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.