cokół (język polski)

cokół (1.1)

wymowa:

​, IPA: [ˈʦ̑ɔkuw], AS: [cokuu̯]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) szt. podstawa pomnika czy rzeźby

(1.2) archit. najniższa, nadziemna, nieco wysunięta do przodu część budowli, filara lub kolumny

(1.3) bud. rodzaj wykończenia podłogi przy styku ze ścianą

(1.4) bud. dolna, murowana część ogrodzenia

(1.5) techn. metalowa część żarówki lub lampy elektronowej lub bezpiecznika zawierająca końcówki elektrod

(1.6) techn. podstawa lampy czy jakiegoś urządzenia

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

cokół kontynentalny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) postument

(1.2) podstawa

hiponimy:

holonimy:

(1.1) pomnik

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. cokolik m

przym. cokołowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. zoccolo^[1], niem. Sockel

uwagi:

nie mylić z: sokół

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) plinth, pedestal, socle; (1.2) plinth, socle; (1.3) baseboard; (1.5) bulb base, bulb end, bulb holder, bulb socket, end cap, lamp socket; (1.6) base
• białoruski: (1.2) цокаль m; (1.5) цокаль m
• duński: (1.1) sokkel w
• francuski: (1.1) socle m
• hiszpański: (1.1) zócalo m; (1.2) zócalo m; (1.3) zócalo m; (1.4) zócalo m; (1.5) zócalo m; (1.6) zócalo m
• niemiecki: (1.1) Sockel m
• rosyjski: (1.1) пьедестал m, соколь m; (1.2) пьедестал m, соколь m
• włoski: (1.3) zoccolo m

źródła: