nadziemny (język polski)

wymowa:
IPA: [nadʲˈʑɛ̃mnɨ], AS: [nadʹźmny], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.nie dwuz.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) znajdujący się nad ziemią lub na powierzchni ziemi
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Część nadziemna, na której stały słupy szubieniczne, miała tylko dwa metry wysokości, by zgromadzony tłum bez problemu mógł oglądać przebieg egzekucji[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) naziemny
antonimy:
(1.1) podziemny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. nad + ziemia
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) aboveground, overground
  • białoruski: (1.1) надземны (nadziemny)
  • bułgarski: (1.1) надземен (nadzemen)
  • czeski: (1.1) pozemní
  • kaszubski: (1.1) nadzemny
  • niemiecki: (1.1) oberirdisch
  • serbski: (1.1) надземни (nadzemni)
  • słowacki: (1.1) nadzemný
  • ukraiński: (1.1) надземний (nadzemnyj)
  • węgierski: (1.1) felszíni
źródła:
  1. Wojciech Chądzyński, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 11/03/2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.