cierpiętnik (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ʨ̑ɛrˈpʲjɛ̃ntʲɲik], AS: [ćerpʹi ̯ẽntʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba lubująca się we własnym cierpieniu lub biernie poddająca się cierpieniu[1]
- (1.2) tytuł przysługujący męczennikom, którzy cierpieli od swych współwyznawców[2]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cierpiętnik cierpiętnicy dopełniacz cierpiętnika cierpiętników celownik cierpiętnikowi cierpiętnikom biernik cierpiętnika cierpiętników narzędnik cierpiętnikiem cierpiętnikami miejscownik cierpiętniku cierpiętnikach wołacz cierpiętniku cierpiętnicy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) masochista
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cierpienie n, cierpiętnictwo n, cierpiętniczość ż
- forma żeńska cierpiętnica ż
- czas. cierpieć ndk., wycierpieć dk., nacierpieć się dk., scierpieć dk.
- przym. cierpiętniczy, cierpiący
- przysł. cierpiętniczo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) passion bearer
- białoruski: (1.2) пакутнік m, страстацерпец m
- chiński standardowy: (1.2) 热忱者
- czeski: (1.2) strastotěrpec m
- portugalski: (1.2) portador da paixão m
- rosyjski: (1.2) страстотерпец m
- turecki: (1.2) tutku taşıyan
- włoski: (1.2) portatore di passione m
- źródła:
- ↑
Hasło „cierpiętnik” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Typologia świętych w Kościele prawosławnym, bazhum.muzhp.pl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.