cierpiętnictwo (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) bierne poddawanie się cierpieniom, lubowanie się w ich przeżywaniu lub kreowanie się na ofiarę

odmiana:

przykłady:

(1.1) Tymczasem cierpiętnictwo w nowych warunkach, w których intelektualiści żyją komfortowo, a często i konformistycznie, jest fałszem, jest po prostu jedną z form duchowej mimikry^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) samoudręczenie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. cierpiętnik m, cierpiętnica ż, cierpiętniczość ż

przym. cierpiętniczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: