cierpiący (język polski)

wymowa:
​, IPA: [ʨ̑ɛrˈpʲjɔ̃nʦ̑ɨ], AS: [ćerpʹi ̯õncy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ą • i → j 
znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) ims. przymiotnikowy czynny od: cierpieć

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) ktoś, kto cierpi

przymiotnik

(3.1) st.pol. cierpliwy
(3.2) gw. (Poznań) chory[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cierpienie n, cierpiętnik m, cierpiętnica ż
czas. cierpieć
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. cierpieć + -ący
(2.1) pol. cierpieć + -ący
(3.2) kalka z niem. leidend[1]
uwagi:
tłumaczenia:
(3.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: cierpliwy
źródła:
  1. 1 2 Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 256.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.