chybotliwość (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co chybotliwe
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
(1.1) chybotliwość + D.
kolokacje:
(1.1) chybotliwość konstrukcji / rusztowania / kładki / drabiny
synonimy:
(1.1) chybkość, chwiejność, wywrotność, wahliwość, niestabilność
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. chybot m, chybotanie n, chybotnięcie n
czas. chybotać ndk., chybotnąć dk.
przym. chybotliwy
przysł. chybotliwie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. chybotliwy + -ość
uwagi:
(1.1) Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego[2]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
tłumaczenia:
  • białoruski: (1.1) хісткасць ż
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „chybotliwość” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.