kładka (język polski)

kładka (1.1)

kładka (1.2)

kładka (1.3)

wymowa:

IPA: [ˈkwatka], AS: [ku̯atka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) prowizoryczny mostek

(1.2) przejście dla pieszych nad jezdnią lub torami

(1.3) most dla pieszych i rowerzystów

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kładka	kładki
dopełniacz	kładki	kładek
celownik	kładce	kładkom
biernik	kładkę	kładki
narzędnik	kładką	kładkami
miejscownik	kładce	kładkach
wołacz	kładko	kładki

przykłady:

(1.1) Na drugi brzeg potoku przeszliśmy po kładce.

składnia:

(1.1) kładka nad + N.

kolokacje:

(1.1) iść po kładce • iść kładką • wąska kładka

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kładeczka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. kłaść + -ka^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) footbridge; (1.2) overpass; (1.3) footbridge
• czeski: (1.1) lávka ż; (1.2) nadchod m; (1.3) lávka ż
• duński: (1.1) gangbro w
• hiszpański: (1.1) pasarela ż
• ukraiński: (1.1) кладка ż

źródła: