ceregiela (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌʦ̑ɛrɛˈɟɛla], AS: [cereǵela], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. zbędne, przesadne uprzejmości, konwencjonalne grzeczności, ceremonie
(1.2) pot. nieszczere wykręcanie się z powodu drobiazgów; przedstawianie nieistotnych zastrzeżeń
odmiana:
(1) lp[1][2] ceregiel|a, ~i, ~i, ~ę, ~ą, ~i, ~o lub blp[3]; lm ~e, ~i, ~om, ~e, ~ami, ~ach, ~e
przykłady:
(1.1) – Przepraszamy najmocniej za najście, nie chcielibyśmy przeszkadzać… – Ależ po co te ceregiele, wchodźcie, wchodźcie.
(1.2) Dopiero po wielkich ceregielach szef zgodził się na mój urlop w lipcu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ceremonie
(1.2) certacja, certowanie się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. ceregielić się
związki frazeologiczne:
bez ceregieli
etymologia:
niem. Zierereien (lm)[4][5]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Hasło „ceregiela” w: Słownik języka polskiego, red. Witold Doroszewski, t. I, Państwowe Wydawnictwo Wiedza Powszechna, Warszawa 1958–1969, s. 817.
  2. ↑ Hasło „ceregiela” w: Słownik języka polskiego, red. Mieczysław Szymczak, t. I, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1992, ISBN 83-01-10902-5, s. 243.
  3. ↑ publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „ceregiele” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4. ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 44.
  5. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „ceregiele” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.