cepeen (język polski)
cepeen (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ʦ̑ɛˈpɛɛ̃n], AS: [cepeẽn], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) pot. stacja benzynowa
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cepeen cepeeny dopełniacz cepeenu cepeenów celownik cepeenowi cepeenom biernik cepeen cepeeny narzędnik cepeenem cepeenami miejscownik cepeenie cepeenach wołacz cepeenie cepeeny - przykłady:
- (1.1) Tu na wsi nie ma żadnej rozrywki, gospodę nawet zamknęli, to i chłopy jeżdżą na cepeen – objaśnia pan Bolek, wdowiec, emeryt, lat 68.[1]
- (1.1) W oddali widzę zielone światło przy cepeenie, jednak w dalszym ciągu stoję w miejscu.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) tankować benzynę na cepeenie
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cepeeniarz m
- skrótowiec CPN m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- od skrótowca CPN (= Centrala Produktów Naftowych), niegdyś utożsamianego ze stacją benzynową
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: stacja benzynowa
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.