cenobium (język polski)
cenobium (1.2)
cenobium (1.3)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rel. wspólnotowa forma życia zakonnego
- (1.2) archit. rel. klasztor[1]
- (1.3) biol. skupienie komórek glonów; zob. też cenobium w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cenobium cenobia dopełniacz cenobium cenobiów celownik cenobium cenobiom biernik cenobium cenobia narzędnik cenobium cenobiami miejscownik cenobium cenobiach wołacz cenobium cenobia - przykłady:
- (1.1) Jeśli cenobium gardzi eremem i odrzuca go, skazuje się na miernotę[2].
- (1.2) Darłowskie murowane cenobium wybudowano w pobliżu Grabowej Strugi[3]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. cenobityzm m, cenobita m
- przym. cenobicki, cenobialny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. coenobium[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) cenobium; (1.2) cenobium; (1.3) coenobium
- francuski: (1.1) cénobie ż; (1.2) cénobie ż
- hiszpański: (1.1) cenobio m; (1.2) cenobio m; (1.3) cenobio m, coenobium
- włoski: (1.1) cenobio m; (1.2) cenobio m; (1.3) cenobio m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.