burda (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈburda], AS: [burda]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) głośna, wulgarna awantura, często z bijatyką
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik burda burdy dopełniacz burdy burd celownik burdzie burdom biernik burdę burdy narzędnik burdą burdami miejscownik burdzie burdach wołacz burdo burdy - przykłady:
- (1.1) Młodzi bisurmanili się, urządzali psie figle, starsi pili alkohol, urządzali burdy.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pijacka / kibolska / uliczna burda • urządzać burdy
- synonimy:
- (1.1) awantura, chryja, draka, granda
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- st.czes. → ‘zwada, niepokój; niespokojny człowiek’[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
burda (język hiszpański)
burdas (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈbuɾ.ða]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
przymiotnik, forma fleksyjna
- (2.1) ż lp od: burdo
- odmiana:
- (1.1) lp burda; lm burdas
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) brandal, obenque, estay
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Hasło „burda” w: Real Academia Española: Diccionario de la lengua española, 2014. - ↑ Hasło „burda” w: María Moliner, Diccionario de Uso del Español. Edición electrónica, Editorial Gredos, 2008.
- ↑ Hasło „obenque” w: Stanisław Wawrzkowicz, Kazimierz Hiszpański, Podręczny słownik hiszpańsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1993, ISBN 83-214-0925-3, s. 530.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.