bisurmanić (język polski)
- wymowa:
- [uwaga 1] IPA: [ˌbʲisurˈmãɲiʨ̑], AS: [bʹisurmãńić], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
czasownik przechodni niedokonany
czasownik zwrotny niedokonany bisurmanić się
- (2.1) daw. wieść hulaszcze życie
- (2.2) daw. psocić
- (2.3) daw. przyjmować islam; zob. też bisurman w Encyklopedii staropolskiej
- odmiana:
- (1.1) koniugacja VIa
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik bisurmanić czas teraźniejszy bisurmanię bisurmanisz bisurmani bisurmanimy bisurmanicie bisurmanią czas przeszły m bisurmaniłem bisurmaniłeś bisurmanił bisurmaniliśmy bisurmaniliście bisurmanili ż bisurmaniłam bisurmaniłaś bisurmaniła bisurmaniłyśmy bisurmaniłyście bisurmaniły n bisurmaniłom bisurmaniłoś bisurmaniło tryb rozkazujący niech bisurmanię bisurmań niech bisurmani bisurmańmy bisurmańcie niech bisurmanią pozostałe formy czas przyszły m będę bisurmanił,
będę bisurmanićbędziesz bisurmanił,
będziesz bisurmanićbędzie bisurmanił,
będzie bisurmanićbędziemy bisurmanili,
będziemy bisurmanićbędziecie bisurmanili,
będziecie bisurmanićbędą bisurmanili,
będą bisurmanićż będę bisurmaniła,
będę bisurmanićbędziesz bisurmaniła,
będziesz bisurmanićbędzie bisurmaniła,
będzie bisurmanićbędziemy bisurmaniły,
będziemy bisurmanićbędziecie bisurmaniły,
będziecie bisurmanićbędą bisurmaniły,
będą bisurmanićn będę bisurmaniło,
będę bisurmanićbędziesz bisurmaniło,
będziesz bisurmanićbędzie bisurmaniło,
będzie bisurmanićczas zaprzeszły m bisurmaniłem był bisurmaniłeś był bisurmanił był bisurmaniliśmy byli bisurmaniliście byli bisurmanili byli ż bisurmaniłam była bisurmaniłaś była bisurmaniła była bisurmaniłyśmy były bisurmaniłyście były bisurmaniły były n bisurmaniłom było bisurmaniłoś było bisurmaniło było forma bezosobowa czasu przeszłego bisurmaniono tryb przypuszczający m bisurmaniłbym,
byłbym bisurmaniłbisurmaniłbyś,
byłbyś bisurmaniłbisurmaniłby,
byłby bisurmaniłbisurmanilibyśmy,
bylibyśmy bisurmanilibisurmanilibyście,
bylibyście bisurmanilibisurmaniliby,
byliby bisurmaniliż bisurmaniłabym,
byłabym bisurmaniłabisurmaniłabyś,
byłabyś bisurmaniłabisurmaniłaby,
byłaby bisurmaniłabisurmaniłybyśmy,
byłybyśmy bisurmaniłybisurmaniłybyście,
byłybyście bisurmaniłybisurmaniłyby,
byłyby bisurmaniłyn bisurmaniłobym,
byłobym bisurmaniłobisurmaniłobyś,
byłobyś bisurmaniłobisurmaniłoby,
byłoby bisurmaniłoimiesłów przymiotnikowy czynny m bisurmaniący, niebisurmaniący ż bisurmaniąca, niebisurmaniąca bisurmaniące, niebisurmaniące n bisurmaniące, niebisurmaniące imiesłów przymiotnikowy bierny m bisurmaniony, niebisurmaniony bisurmanieni, niebisurmanieni ż bisurmaniona, niebisurmaniona bisurmanione, niebisurmanione n bisurmanione, niebisurmanione imiesłów przysłówkowy współczesny bisurmaniąc, nie bisurmaniąc rzeczownik odczasownikowy bisurmanienie, niebisurmanienie - (2.1-3) koniugacja VIa
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik bisurmanić się czas teraźniejszy bisurmanię się bisurmanisz się bisurmani się bisurmanimy się bisurmanicie się bisurmanią się czas przeszły m bisurmaniłem się bisurmaniłeś się bisurmanił się bisurmaniliśmy się bisurmaniliście się bisurmanili się ż bisurmaniłam się bisurmaniłaś się bisurmaniła się bisurmaniłyśmy się bisurmaniłyście się bisurmaniły się n bisurmaniłom się bisurmaniłoś się bisurmaniło się tryb rozkazujący niech się bisurmanię bisurmań się niech się bisurmani bisurmańmy się bisurmańcie się niech się bisurmanią pozostałe formy czas przyszły m będę się bisurmanił,
będę się bisurmanićbędziesz się bisurmanił,
będziesz się bisurmanićbędzie się bisurmanił,
będzie się bisurmanićbędziemy się bisurmanili,
będziemy się bisurmanićbędziecie się bisurmanili,
będziecie się bisurmanićbędą się bisurmanili,
będą się bisurmanićż będę się bisurmaniła,
będę się bisurmanićbędziesz się bisurmaniła,
będziesz się bisurmanićbędzie się bisurmaniła,
będzie się bisurmanićbędziemy się bisurmaniły,
będziemy się bisurmanićbędziecie się bisurmaniły,
będziecie się bisurmanićbędą się bisurmaniły,
będą się bisurmanićn będę się bisurmaniło,
będę się bisurmanićbędziesz się bisurmaniło,
będziesz się bisurmanićbędzie się bisurmaniło,
będzie się bisurmanićczas zaprzeszły m bisurmaniłem się był bisurmaniłeś się był bisurmanił się był bisurmaniliśmy się byli bisurmaniliście się byli bisurmanili się byli ż bisurmaniłam się była bisurmaniłaś się była bisurmaniła się była bisurmaniłyśmy się były bisurmaniłyście się były bisurmaniły się były n bisurmaniłom się było bisurmaniłoś się było bisurmaniło się było forma bezosobowa czasu przeszłego bisurmaniono się tryb przypuszczający m bisurmaniłbym się,
byłbym się bisurmaniłbisurmaniłbyś się,
byłbyś się bisurmaniłbisurmaniłby się,
byłby się bisurmaniłbisurmanilibyśmy się,
bylibyśmy się bisurmanilibisurmanilibyście się,
bylibyście się bisurmanilibisurmaniliby się,
byliby się bisurmaniliż bisurmaniłabym się,
byłabym się bisurmaniłabisurmaniłabyś się,
byłabyś się bisurmaniłabisurmaniłaby się,
byłaby się bisurmaniłabisurmaniłybyśmy się,
byłybyśmy się bisurmaniłybisurmaniłybyście się,
byłybyście się bisurmaniłybisurmaniłyby się,
byłyby się bisurmaniłyn bisurmaniłobym się,
byłobym się bisurmaniłobisurmaniłobyś się,
byłobyś się bisurmaniłobisurmaniłoby się,
byłoby się bisurmaniłoimiesłów przymiotnikowy czynny m bisurmaniący się, niebisurmaniący się ż bisurmaniąca się, niebisurmaniąca się bisurmaniące się, niebisurmaniące się n bisurmaniące się, niebisurmaniące się imiesłów przysłówkowy współczesny bisurmaniąc się, nie bisurmaniąc się rzeczownik odczasownikowy bisurmanienie się, niebisurmanienie się - przykłady:
- (2.2) Młodzi bisurmanili się, urządzali psie figle, starsi pili alkohol, urządzali burdy.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (2.3) turczyć się
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bisurmaństwo n, bisurman m, bisurmanienie n, bisurmanin mos
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „bisurmanić” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.