bolszewik (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. polit. początkowo: członek leninowskiej frakcji rosyjskiej partii socjaldemokratycznej; potem ogólniej: członek radzieckiej partii komunistycznej[1]
(1.2) pot. pejor. żołnierz radziecki (bolszewicki, sowiecki)
(1.3) pot. pogard. lub lekcew. komunista
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Tuż po rewolucji październikowej bolszewicy przystępują do negocjacji z Niemcami w sprawie odrębnego traktatu pokojowego[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) partia / frakcja bolszewików
(1.2) najazd bolszewików • wojna z bolszewikami • wojna przeciwko bolszewikom
synonimy:
(1.2) krasnoarmiejec
(1.3) komuch, czerwony
antonimy:
(1.1) mienszewik
(1.2) biały
(1.3) antykomunista
hiperonimy:
(1.1) komunista
(1.2) sołdat
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bolszewizm m, bolszewizacja ż, bolszewizowanie n, Bolszewia ż, bolszewickość ż
forma żeńska bolszewiczka ż
przym. bolszewicki
przysł. po bolszewicku
związki frazeologiczne:
etymologia:
ros. большевик (bolʹševik)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „bolszewik” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. טעגלעכער פֿאָרווערטס – The Yiddish Daily Forward.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.