bezzębny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [bɛzˈːɛ̃mbnɨ], AS: [be•zẽmbny], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę • gemin.
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) taki, który nie ma zębów; pozbawiony zębów
- (1.2) przen. słaby, bezradny i niegroźny
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bezzębny bezzębna bezzębne bezzębni bezzębne dopełniacz bezzębnego bezzębnej bezzębnego bezzębnych celownik bezzębnemu bezzębnej bezzębnemu bezzębnym biernik bezzębnego bezzębny bezzębną bezzębne bezzębnych bezzębne narzędnik bezzębnym bezzębną bezzębnym bezzębnymi miejscownik bezzębnym bezzębnej bezzębnym bezzębnych wołacz bezzębny bezzębna bezzębne bezzębni bezzębne nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Drogę zagrodził jej żądający dwóch złotych bezzębny kloszard.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) bezzębny uśmiech • bezzębna staruszka • bezzębne usta
- synonimy:
- (1.2) bezsilny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bezzębność ż
- przysł. bezzębnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) tandloos
- angielski: (1.1) toothless
- arabski: (1.1) ادرد (’adrad)
- azerski: (1.1) dişsiz
- baskijski: (1.1) horzgabe
- bengalski: (1.1) অদন্ত (adanta)
- białoruski: (1.1) бяззубы (biazzuby); (1.2) бяззубы (biazzuby)
- bułgarski: (1.1) беззъб (bezzŭb)
- chiński standardowy: (1.1) uproszcz. 无牙 / trad. 無牙 (wúyá)
- chorwacki: (1.1) bezub
- czeski: (1.1) bezzubý
- duński: (1.1) tandløs; (1.2) tandløs
- estoński: (1.1) hambutu
- fiński: (1.1) hampaaton
- francuski: (1.1) édenté
- galicyjski: (1.1) desdentado
- hiszpański: (1.1) desdentado
- ido: (1.1) sendenta
- indonezyjski: (1.1) ompong
- japoński: (1.1) 歯のない (はのない, ha no nai)
- kataloński: (1.1) desdentat
- kazachski: (1.1) тіссіз
- kurmandżi: (1.1) bêdiran, bêdidan
- litewski: (1.1) bedantis
- łotewski: (1.1) bezzobains
- mongolski: (1.1) шүдгүй
- niderlandzki: (1.1) tandloos, tandeloos
- niemiecki: (1.1) zahnlos
- norweski (bokmål): (1.1) tannløs, tannlaus; (1.2) tannløs, tannlaus
- norweski (nynorsk): (1.1) tannlaus; (1.2) tannlaus
- nowogrecki: (1.1) ξεδοντιάρης, ξεδοντιασμένος, φαφούτης m
- portugalski: (1.1) desdentado
- rosyjski: (1.1) беззубый; (1.2) беззубый
- rumuński: (1.1) știrb
- sanskryt: (1.1) अजम्भ
- serbski: (1.1) крезуб (krezub), безуб (bezub)
- słowacki: (1.1) bezzubý
- słoweński: (1.1) brezzob
- szkocki: (1.1) tuithless
- szwedzki: (1.1) tandlös
- turecki: (1.1) dişsiz
- ukraiński: (1.1) беззубий; (1.2) беззубий
- węgierski: (1.1) fogatlan
- wietnamski: (1.1) không có răng
- włoski: (1.1) sdentato
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.