zagrodzić (język polski)
- wymowa:
- IPA: [zaˈɡrɔʥ̑iʨ̑], AS: [zagroʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
czasownik przechodni dokonany (ndk. zagradzać)
- (1.1) aspekt dokonany od: zagradzać
- odmiana:
- (1.1) zob. zagradzać
- przykłady:
- (1.1) - Jutro trzeba od frontu żerdziami zagrodzić - powiedział ziewając Korbal. - Zostawić tylko przełaz, resztę zagrodzić i gliną obrzucić[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zagroda ż, zagródka ż, zagrodnik m, zagrodowiec m, zagrodzenie n, zagradzanie n, ogród mrz
- czas. zagradzać ndk.
- przym. zagrodowy, zagrodniczy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: zagradzać
- wilamowski: (1.1) zagrödzǡn
- źródła:
- ↑ Igor Newerly, Pamiątka z Celulozy, 1952, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.