bezwolny (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który nie ma własnej woli

(1.2) o słabej woli, niepotrafiący się sprzeciwić

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	bezwolny		bezwolna	bezwolne	bezwolni	bezwolne
dopełniacz	bezwolnego		bezwolnej	bezwolnego	bezwolnych
celownik	bezwolnemu		bezwolnej	bezwolnemu	bezwolnym
biernik	bezwolnego	bezwolny	bezwolną	bezwolne	bezwolnych	bezwolne
narzędnik	bezwolnym		bezwolną	bezwolnym	bezwolnymi
miejscownik	bezwolnym		bezwolnej	bezwolnym	bezwolnych
wołacz	bezwolny		bezwolna	bezwolne	bezwolni	bezwolne

przykłady:

(1.1) Być może był przyzwoitym człowiekiem, który nie znosił już grania haniebnej roli w Historii, jak bezwolna marionetka w rękach półmartwego cesarstwa^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.1) bezwolne narzędzie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. bezwolnie

rzecz. bezwolność ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.2) бязвольны, слабахарактарны
• bułgarski: (1.2) безволен, безволев
• niemiecki: (1.1) willenlos; (1.2) willenlos, träge

źródła: