bezdech (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈbɛzdɛx], AS: [bezdeχ]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) med. chorobowy lub wywołany celowo zanik oddechu; zob. też bezdech w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) [1]
przypadek liczba pojedyncza mianownik bezdech dopełniacz bezdechu celownik bezdechowi biernik bezdech narzędnik bezdechem miejscownik bezdechu wołacz bezdechu - przykłady:
- (1.1) Bezdech jest zdecydowanie niebezpieczny, w najcięższych przypadkach może przyczynić się do niewydolności serca.[2]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dech m, oddech m, wdech m, wydech m, przydech m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) apnoea
- czeski: (1.1) zástava dechu ż
- francuski: (1.1) apnée ż
- hiszpański: (1.1) apnea ż
- niderlandzki: (1.1) ademstilstand m
- niemiecki: (1.1) Atemstillstand m
- nowogrecki: (1.1) άπνοια ż
- portugalski: (1.1) apnéia ż
- szwedzki: (1.1) andningsstillestånd n
- węgierski: (1.1) légzésleállás
- włoski: (1.1) apnea ż
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ z Internetu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.