belgier (język duński)
- wymowa:
- IPA: [ˈbεlˀgjʌ]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) Belg
- odmiana:
- (1.1) en belgier, belgieren, belgiere, belgierne
- przykłady:
- (1.1) Næsten hver anden fransktalende belgier ønsker, at deres halvdel af landet slutter sig til Frankrig, hvis Belgien skulle gå i opløsning.[1] → Niemal co drugi francuskojęzyczny Belg chce, aby jego połowa kraju dołączyła do Francji, gdyby Belgia miała się rozpaść.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Belgien
- przym. belgisk
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ /ritzau/: Belgiere vil gerne være franske (da). Kristeligt Dagblad, 2008-07-30. [dostęp 2021-04-12].
belgier (język norweski (bokmål))
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
belgier (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) Belg
- odmiana:
- (1.1) en belgier, belgiern, belgier, belgierna
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) belgare
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. belgiska w, belgare w, Belgien
- przym. belgisk
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: mieszkańcy krajów Europy w języku szwedzkim
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.