balwierz (język polski)
- wymowa:
- [uwaga 1] IPA: [ˈbalvʲjɛʃ], AS: [balvʹi ̯eš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) daw. fryzjer zajmujący się także m.in. rwaniem zębów i wykonujący zabiegi felczerskie; zob. też balwierz w Encyklopedii staropolskiej
- (1.2) reg. pozn. fryzjer
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik balwierz balwierze dopełniacz balwierza balwierzy / rzad. balwierzów celownik balwierzowi balwierzom biernik balwierza balwierzy / rzad. balwierzów narzędnik balwierzem balwierzami miejscownik balwierzu balwierzach wołacz balwierzu balwierze - przykłady:
- (1.1) Do świeżej rany nieraz byłem wzywany, zwłaszcza w okolicy mało w medyków i balwierzy zasobnej[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) cyrulik, golibroda
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. balwiernia ż
- forma żeńska balwierka ż
- przym. balwierski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) st.pol. barwierz[2] < niem. Balbier < wł. barbiere < franc. barbier < łac. barba[3]
- uwagi:
- ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Artur Baniewicz, Smoczy pazur, 2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Antoni Danysz, Mularz czy murarz, „Poradnik Językowy” nr 6/1910, s. 100.
- ↑
Hasło „balwierz” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.