awanturka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌavãnˈturka], AS: [avãnturka], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zdrobn. od: awantura
- (1.2) kulin. pasta do smarowania pieczywa, najczęściej z białego sera lub jajek i ryby lub sera i warzyw / ziół
- (1.3) środ. przestępcze tanie wino owocowe[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik awanturka awanturki dopełniacz awanturki awanturek celownik awanturce awanturkom biernik awanturkę awanturki narzędnik awanturką awanturkami miejscownik awanturce awanturkach wołacz awanturko awanturki - przykłady:
- (1.2) Na śniadanie były kanapki z awanturką.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. awantura ż, awanturnictwo n, awanturnik m, awanturnica ż
- czas. awanturować się
- przym. awanturniczy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: awantura
- (1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: jabol
- źródła:
- ↑ Monika Bąk, Tatiana Kwiatkowska, System wartości i oceny na materiale odzieży i jedzenia w rosyjskim i polskim żargonie przestępczym, w: Лексика подстандарта, t. 2, Современные жаргоны и их описание, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2009, s. 114.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.