autumnus (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
przymiotnik
- (2.1) jesienny[1]
- odmiana:
- (1.1-3) autumn|us, autumni (deklinacja II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik autumnus autumnī dopełniacz autumnī autumnōrum celownik autumnō autumnīs biernik autumnum autumnōs ablatyw autumnō autumnīs wołacz autumne autumnī - (2.1) autumn|us, autumna, autumnum; nie stopniuje się (deklinacja I-II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik autumnus autumna autumnum autumnī autumnae autumna dopełniacz autumnī autumnae autumnī autumnōrum autumnārum autumnōrum celownik autumnō autumnae autumnō autumnīs biernik autumnum autumnam autumnum autumnōs autumnās autumna ablatyw autumnō autumnā autumnō autumnīs wołacz autumne autumna autumnum autumnī autumnae autumna - przykłady:
- (1.1) Autumno folia de arboribus cadunt. → Jesienią liście spadają z drzew.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1-3) auctumnus m, autumnum n
- (2.1) autumnalis
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. auctumnus m, autumnum n
- przym. autumnalis
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) źródłosłów dla ang. autumn, franc. automne, wł. autunno, port. outono
- (1.1) w starożytności wiązano to słowo z czasownikiem augeo → wzrastać, powiększać się, gdyż jesień miała być porą wzrostu; współcześnie wiąże się ten rzeczownik z sanskr. av → pragnąć, być zadowolonym (por. łac. aveo)[2]
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.