antroponimia (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌãntrɔpɔ̃ˈɲĩmʲja], AS: [ãntropõńĩmʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) jęz. nauka o antroponimach, dział onomastyki; zob. też antroponimia w Wikipedii
- (1.2) jęz. nazewnictwo osobowe, będące przedmiotem badań antroponimii (1.1)[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik antroponimia dopełniacz antroponimii celownik antroponimii biernik antroponimię narzędnik antroponimią miejscownik antroponimii wołacz antroponimio - przykłady:
- (1.2) Profesor był znanym specjalistą w zakresie białoruskiej i ukraińskiej antroponimii.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) antroponomastyka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) onomastyka
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. antroponim m
- przym. antroponimiczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) антрапаніміка m
- bułgarski: (1.1) антропонимия ż; (1.2) антропонимия ż
- hiszpański: (1.1) antroponimia ż; (1.2) antroponimia ż
- nowogrecki: (1.1) ανθρωπωνυμία ż
- słowacki: (1.1) antroponymia ż
- źródła:
- ↑ Renata Gliwa, Antroponomastyka, Uniwersytet Łódzki, 2012
antroponimia (język hiszpański)
- wymowa:
- IPA: [ãn̦.tɾo.po.ˈnĩ.mja]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) jęz. antroponimia (nauka)
- (1.2) jęz. antroponimia (zbiór imion własnych osoby)
- odmiana:
- (1.1) blm
- (1.2) lm antroponimias
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) estudio
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. antroponímico
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- hiszp. antropo- + gr. -ωνυμία (-ōnymía) < gr. ὄνομα (ónoma) → imię
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.