antracyt (język polski)
antracyt (1.1)
| antracyt (1.2) |
- wymowa:
- IPA: [ãnˈtraʦ̑ɨt], AS: [ãntracyt], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) geol. odmiana węgla kamiennego; zob. też antracyt (węgiel) w Wikipedii
- (1.2) szaro-czarny kolor antracytu (1.1)
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik antracyt antracyty dopełniacz antracytu antracytów celownik antracytowi antracytom biernik antracyt antracyty narzędnik antracytem antracytami miejscownik antracycie antracytach wołacz antracycie antracyty - przykłady:
- (1.1) W złożach natalskich jakość węgla zbliżona jest do antracytu, lecz w stosunku do całkowitych zasobów stanowią one zaledwie 2%[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) daw. węglobłysk, węglomień
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) węgiel kamienny
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. antracytowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. anthracītis < gr. ἀνθρακῖτις (anthrakîtis) < gr. ἄνθραξ (ánthrax, → węgiel drzewny) + -ίτης (-ítēs)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) anthracite
- baskijski: (1.1) antrazita
- białoruski: (1.1) антрацыт m
- bułgarski: (1.1) антрацит m
- duński: (1.1) antracit w; (1.2) antracit w
- esperanto: (1.1) antracito
- francuski: (1.1) anthracite m, rzad. antracite m
- hiszpański: (1.1) antracita ż
- interlingua: (1.1) anthracite
- nowogrecki: (1.1) ανθρακίτης m
- rosyjski: (1.1) антраци́т m
- słowacki: (1.1) antracit m
- węgierski: (1.1) antracit
- źródła:
- ↑ Przegląd górniczy, t. 49, s. 23, Główny Instytut Górnictwa, 1993.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.