abonowanie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌabɔ̃nɔˈvãɲɛ], AS: [abõnovãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) korzystanie z jakiegoś produktu lub usługi po opłaceniu abonamentu
- odmiana:
- (1.1) rzad. lm,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik abonowanie abonowania dopełniacz abonowania abonowań celownik abonowaniu abonowaniom biernik abonowanie abonowania narzędnik abonowaniem abonowaniami miejscownik abonowaniu abonowaniach wołacz abonowanie abonowania - przykłady:
- (1.1) Szczęściem były dla niego naukowe zajęcia, kupowanie książek, abonowanie pism periodycznych (…)[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) abonowanie biuletynu / czasopisma / gazety / periodyku / pisma / prasy
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) nieabonowanie
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. abonamencik mrz, abonament mrz, abonent mos, abonentka ż, zaabonowanie n
- czas. abonować ndk., zaabonować dk.
- przym. abonamentowy, abonencki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. abonować + -anie, rzecz. odczas. od abonować
- uwagi:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) абониране n
- esperanto: (1.1) abonado
- ukraiński: (1.1) абонування n
- źródła:
- ↑ Henryk Sienkiewicz, Wiadomości bieżące, rozbiory i wrażenia literacko-artystyczne 1880, w: Publicystyka pod red. Ludwika Biernackiego, tom V, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Gebethner i Wolff, Lwów – Warszawa 1937.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.