Wieczernik (język polski)
Wieczernik (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) bibl. miejsce ostatniej wieczerzy[1]
- (1.2) archit. rel. kaplica kalwaryjska upamiętniająca wieczerzę Pańską
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik Wieczernik dopełniacz Wieczernika celownik Wieczernikowi biernik Wieczernik narzędnik Wieczernikiem miejscownik Wieczerniku wołacz Wieczerniku - przykłady:
- (1.1) Tysiące pątników rocznie skierowuje swoje kroki do Wieczernika.
- (1.2) Kaplicę Wieczernika zaprojektował architekt z Nysy.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wieczernik mrz, wieczerza ż
- czas. wieczerzać ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. wieczernik < pol. wieczerzać; tłumaczenie łacińskiego Coenaculum
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Cenacle
- łaciński: (1.1) Coenaculum n
- źródła:
- ↑
Hasło „Wieczernik” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.