Timorczyk (język polski)
- wymowa:
- IPA: [tʲĩˈmɔrʧ̑ɨk], AS: [tʹĩmorčyk], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) obywatel Timoru Wschodniego
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Timorczyk Timorczycy dopełniacz Timorczyka Timorczyków celownik Timorczykowi Timorczykom biernik Timorczyka Timorczyków narzędnik Timorczykiem Timorczykami miejscownik Timorczyku Timorczykach wołacz Timorczyku Timorczycy depr. M. i W. lm: (te) Timorczyki - przykłady:
- (1.1) Mówcy (biorący udział w proteście) nazywali byłego prezydenta Suharto "zbrodniarzem wojennym", obarczając go odpowiedzialnością za śmierć 250 tysięcy wschodnich Timorczyków. (z Rzeczpospolitej – rp.pl)
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Timorka ż, Timor mrz
- przym. timorski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) East Timorese
- baskijski: (1.1) timortar
- słowacki: (1.1) Východotimorčan m
- szwedzki: (1.1) östtimorian w
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.