Tatar (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈtatar], AS: [tatar]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) etn. mężczyzna lub chłopiec narodowości tatarskiej; zob. też Tatarzy w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Tatar Tatarzy dopełniacz Tatara Tatarów celownik Tatarowi Tatarom biernik Tatara Tatarów narzędnik Tatarem Tatarami miejscownik Tatarze Tatarach wołacz Tatarze Tatarzy - przykłady:
- (1.1) W trzynastym wieku najazd Tatarów spustoszył Nowogródek.
- (1.1) "Ludzie swawolni", jak ich określa dziejopis, chadzali i na Tatarów, i na Turków pod magnacką komendą, z Potockimi, Zbarskimi, Koreckimi[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Tatar krymski
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. tatar m, Tatarzątko n, Tatarstan m, tatarskość ż, tatarszczyzna ż, tatarski m
- forma żeńska Tatarka ż
- przym. tatarski, protatarski, antytatarski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Tatar
- arabski: (1.1) تتري m
- białoruski: (1.1) татарын m
- bułgarski: (1.1) татарин m
- czeski: (1.1) Tatar m
- francuski: (1.1) Tatare m
- hiszpański: (1.1) tártaro m
- niemiecki: (1.1) Tatar m
- rosyjski: (1.1) татарин m
- słowacki: (1.1) Tatár m
- szwedzki: (1.1) tatar w
- turecki: (1.1) Tatar
- ukraiński: (1.1) татарин m
- węgierski: (1.1) tatár
- źródła:
- ↑ Anna Strońska, Dopóki milczy Ukraina, 1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
Tatar (język angielski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik
Tatar (język niemiecki)
- wymowa:
- lp IPA: [taˈtaːɐ̯] lm IPA: [taˈtaːʀən]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) etn. Tatar
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (2.1) kulin. tatar
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik der Tatar die Tataren dopełniacz des Tataren der Tataren celownik dem Tataren den Tataren biernik den Tataren die Tataren - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik das Tatar die Tatar
die Tatarsdopełniacz des Tatars der Tatar
der Tatarscelownik dem Tatar den Tatar
den Tatarsbiernik das Tatar die Tatar
die Tatars - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- forma żeńska Tatarin ż
- przym. tatarisch
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (2.1) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Potrawy mięsne
- źródła:
Tatar (język turecki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) etn. Tatar
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.