Siemowit (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) imię męskie; zob. też Siemowit (imię) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Siemowit Siemowitowie / Siemowici dopełniacz Siemowita Siemowitów celownik Siemowitowi Siemowitom biernik Siemowita Siemowitów narzędnik Siemowitem Siemowitami miejscownik Siemowicie Siemowitach wołacz Siemowicie Siemowitowie / Siemowici depr. M. i W. lm: (te) Siemowity[1] - przykłady:
- (1.1) Kwestia historyczności Siemowita początkowo nie budziła wątpliwości, została zakwestionowana pod koniec XIX wieku[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pan Siemowit • brat / kuzyn / wujek / dziadek Siemowit • mężczyzna imieniem (o imieniu) Siemowit • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Siemowit • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Siemowit • otrzymać / dostać / przybrać imię Siemowit • dzień imienin / imieniny Siemowita • książę Siemowit
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Ziemowit mos
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) Земавіт m
- litewski: (1.1) Zemovitas m
- łaciński: (1.1) Semovit m
- rosyjski: (1.1) Семовит m
- ukraiński: (1.1) Семовит m
- źródła:
- ↑
Hasło „Siemowit” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑ z Wikipedii
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.