Sem (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) bibl. postać starotestamentowa, protoplasta Semitów; zob. też Sem (postać biblijna) w Wikipedii

(1.2) rzad. imię męskie

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Sem	Semowie
dopełniacz	Sema	Semów
celownik	Semowi	Semom
biernik	Sema	Semów
narzędnik	Semem	Semami
miejscownik	Semie	Semach
wołacz	Semie	Semowie
depr. M. i W. lm: (te) Semy[1]

przykłady:

(1.1) A gdy Noe miał pięćset lat, urodzili mu się: Sem, Cham i Jafet^[2].

składnia:

kolokacje:

(1.2) pan Sem • brat / kuzyn / wujek / dziadek Sem • mężczyzna imieniem (o imieniu) Sem • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Sem • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Sem • otrzymać / dostać / przybrać imię Sem • dzień imienin / imieniny Sema

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Sem < gr. Σήμ (Sḗm) < hebr. שם (Šēm)

uwagi:

(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Shem
• czeski: (1.1) Šém m
• francuski: (1.1) Sem m
• hebrajski: (1.1) שם m (Šēm)
• hiszpański: (1.1) Sem m
• łaciński: (1.1) Sem m
• niemiecki: (1.1) Sem m
• portugalski: (1.1) Sem m
• starogrecki: (1.1) Σήμ m (Sḗm)
• ukraiński: (1.1) Сим m (Sim)
• węgierski: (1.1) Sém
• włoski: (1.1) Sem m

źródła:

Sem (język francuski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) bibl. Sem

(1.2) imię męskie Sem

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Sem < gr. Σήμ (Sḗm) < hebr. שם (Šēm)

uwagi:

zobacz też: Indeks:Francuski - Imiona

źródła:

Sem (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) bibl. Sem

(1.2) imię męskie Sem

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. Σήμ (Sḗm) < hebr. שם (Šēm); źródłosłów dla franc. Sem, niem. Sem, pol. Sem, port. Sem, wł. Sem

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Łaciński - Imiona

źródła:

Sem (język niemiecki)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) bibl. imię męskie Sem

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	(der)[1][2] Sem
dopełniacz	(des) Sem Sems
celownik	(dem) Sem
biernik	(den) Sem

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Sem < gr. Σήμ (Sḗm) < hebr. שם

uwagi:

zobacz też: Indeks:Niemiecki - Imiona męskie

źródła:

Sem (język portugalski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) bibl. Sem

(1.2) imię męskie Sem

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Sem < gr. Σήμ (Sḗm) < hebr. שם (Šēm)

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Portugalski - Imiona męskie

źródła:

Sem (język włoski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) bibl. Sem

(1.2) imię męskie Sem

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Sem < gr. Σήμ (Sḗm) < hebr. שם (Šēm)

uwagi:

zobacz też: Indeks: Włoski - Imiona

źródła: